بیمه نامه مسئولیت

انواع بیمه نامه مسئولیت :

  • بیمه مسئولیت کارفرما در قبال کارکنان
    – ساختمانی
    – تجاری، صنعتی، خدماتی
    – عمرانی
  • بیمه مسئولیت در قبال اشخاص ثالث
  • بیمه مسئولیت حرفه ای پزشکان
  • بیمه مسئولیت حرفه ای پیراپزشکان
  • بیمه مسئولیت مسئولین فنی کلینیک و بیمارستان ها
  • بیمه مسئولیت دارندگان و استفاده کنندگان آسانسور
  • بیمه مسئولیت مدنی مدیران و مربیان مجموعه های ورزشی
  • بیمه مسئولیت مدنی مدیران ساختمان های مسکونی و تجاری

بیمه مسئولیت دارندگان و استفاده کنندگان آسانسور

بیمه مسئولیت آسانسور بیمه نامه اجباری نیست اما به خاطر اتفاقاتی که ممکن است به هر دلیلی در زمان استفاده از  آسانسور پیش بیاید داشتن بیمه آسانسور الزامی به نظر می رسد. اما از نظر قانون الزامی برای خرید بیمه مسئولیت آسانسور وجود ندارد.

با توجه به موارد استفاده‌ای که آسانسور در ساختمان‌های مسکونی، سازمان‌ها و ادارات دارد و ماهیت این وسیله پراستفاده ممکن است خسارات جانی و مالی مختلفی را داشته باشد. برای جبران همه هزینه‌ها وخسارت‌های جانی و مالی داشتن بیمه آسانسور می‌تواند بخشی از نگرانی های چنین حوادثی را کم کند.

تهیه بیمه آسانسور برای همه ساختمان‌های اداری و تجاری و مسکونی معمولا بر عهده مدیر ساختمان می‌باشد. چرا که اگر اتفاقی پیش آید که خسارت جانی و یا مالی به همراه داشته باشد مالک، مدیر ساختمان، شرکت‌های سرویس و نگهداری آسانسور مسئول حادثه هستند و باید خسارت پیش آمده را جبران نمایند. از این رو تهیه بیمه آسانسور برای پرداخت چنین خساراتی علی رغم اجباری نبودن این بیمه نامه، لازم و ضروری می‌باشد.

 معمولا در همه ساختمان‌های اداری، تجاری و مسکونی چند طبقه استفاده از آسانسور برای سهولت در رفت و آمد یکی از ابزارهای ضروری برای زندگی بوده و تبدیل به یکی از تاسیسات اصلی هر ساختمان شده است. از این رو هر ساختمانی که آسانسور نفر بر و یا آسانسور حمل بار داشته باشد بهتر است که بیمه آسانسور داشته باشد. به عنوان مثال ممکن است بر اساس نیاز هر ساختمان چند نوع آسانسور در آن مورد استفاده قرار گیرد، مخصوصا در بیشتر ساختمان های تجاری که آسانسور حمل بار در کنار آسانسور نفر بر وجود دارند، تهیه بیمه آسانسور برای هر کدام از آسانسور‌ها بر اساس نوع و مشخصات همان آسانسور الزامی می‌باشد.

معمولا همه مدیران ساختمان از زمان نصب و راه اندازی  و در زمان استفاده از آسانسور وظایفی را بر عهده دارند که باید به صورت دوره‌ای تمامی موارد ذیل را انجام دهند:

  • همه آسانسور‌ها از زمان نصب و راه اندازی اولیه باید از لحاظ داشتن گواهی استاندارد از موسسه استاندار ایران بررسی و کنترل شوند چرا که برای تهیه پایان کار ساختمان از شهرداری، داشتن گواهی استاندارد آسانسور الزامی می‌باشد.
  • هر مدیر ساختمانی موظف است که برای سرویس و نگهداری آسانسور با شرکت های معتبر که دارای مجوز فعالیت از وزارت صنایع و معادن هستند، قرارداد سالیانه داشته تا در زمان های مقرر برای بررسی آسانسور مراجعه کرده و بررسی های لازم برای سلامت آسانسور را انجام دهند.
  • تهیه بیمه مسئولیت آسانسور از یک شرکت معتبر بیمه ای برای تمامی آسانسورهایی که در ساختمان نصب هستند باید از طرف مدیر ساختمان انجام شود.
  • ممکن است که هر ساختمان دارای دو نوع آسانسور نفر بر و حمل بار باشد که بر اساس مشخصات هر آسانسور باید بیمه آسانسور توسط مدیر ساختمان تهیه شود.

در بیمه آسانسور بر اساس مشخصات و ظرفیت هر آسانسور و پوشش‌های مورد درخواست بیمه گذار تعهدات آن بیمه نامه مشخص می‌شود. به عنوان مثال در هر آسانسور نفر بر، تعداد افراد مجاز به صورت ظرفیت آسانسور در مشخصات فنی آسانسور ذکر شده است و بیمه نامه دقیقا بر اساس این مشخصات از سوی شرکت بیمه صادر می‌شود. اما در بیمه های آسانسور حمل بار بیمه گذار می‌تواند علاوه بر پوشش جانی پوشش مالی را نیز برای بیمه نامه خود خریداری نماید.

پوشش‌های جانی و مالی بیمه مسئولیت آسانسور عبارتند از:

  • پوشش فوت
  • پوشش نقص عضو
  • پوشش هزینه های پزشکی
  • پوشش خسارت مالی برای آسانسورهای باربر

میزان تعهدات در هر بیمه نامه بر اساس شرایط و مشخصات آن آسانسور و شرایط درخواست بیمه گذار مشخص می‌شود.

فاکتورهای مهم برای تعیین حق بیمه :

  • نوع کاربری آسانسور
  • ظرفیت آسانسور بیمه شده
  • میزان تعهدات مورد درخواست بیمه گذار
  • تعداد طبقات توقف
  • سن آسانسور

در برخی از شرکت‌های بیمه موارد زیر به حق بیمه آسانسور  اضافه می شود:

  • اگر کابین آسانسور بیمه شده بدون درب باشد ۵درصد اضافه نرخ به قیمت بیمه آسانسور اضافه می شود.
  • بیمه آسانسور در ساختمان های تجاری و اداری ۱۰ درصد اضافه نرخ به حق بیمه اضافه می شود.
  • بیمه آسانسور برای آسانسورهایی که در ساختمانهای بالای ۱۰ طبقه نصب شده اند ۱۰ درصد اضافه نرخ دارد.
  • اگر مسئولیت نصاب نگهدارنده و سرویس کار تحت پوشش قرار بگیرد ۲۰ درصد به حق بیمه اضافه می شود.
  • اگر چند مورد از موارد گفته شده که دارای اضافه نرخ روی حق بیمه می شوند  و از سوی بیمه گذار درخواست داشتن پوشش را داشته باشد علاوه بر اضافه نرخ های موجود، ۲۰ درصد دیگر مازاد به حق بیمه اضافه می شود.

قوانین و مقررات بیمه مسئولیت

آیین‌نامه شماره 80 – شرایط عمومی بیمه مسئولیت مدنی حرفه‌ای کارفرما در قبال کارکنان

تاریخ تصویب: ۱۳۹۱/۱۱/۰۳

تصویب کننده: شورای عالی بیمه

شورای‌عالی بیمه در اجرای ماده ۱۷ قانون تأسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه‌گری، در جلسه مورخ ۰۳/۱۱/۱۳۹۱ «شرایط عمومی بیمه مسئولیت مدنی حرفه‌ای کارفرما در قبال کارکنان» را مشتمل بر ۲۷ ماده و ۴ تبصره به شرح ذیل تصویب نمود:

  • ماده ۱- اساس بیمه‌نامه: این بیمه‌نامه بر اساس قانون بیمه مصوب اردیبهشت ماه، سال ۱۳۱۶ و سایر قوانین و مقررات مرتبط و پیشنهاد کتبی بیمه‌گزار (که جزء لاینفک این بیمه‌نامه می‌باشد) تنظیم گردیده و مورد توافق طرفین می‌باشد.

آن قسمت از پیشنهاد بیمه‌گزار که مورد قبول بیمه‌گر نبوده و همزمان با صدور بیمه‌نامه یا قبل از آن کتباً به بیمه‌گزار اعلام گردیده است، جزء تعهدات بیمه‌گر محسوب نمی‌شود.

  • ماده ۲- تعاریف و اصطلاحات:اصطلاحات زیر در این شرایط عمومی با تعریف مقابل آن به کار رفته است:
  1. بیمه‌گر: مؤسسه بیمه‌ا‌ی‌ است که دارای پروانه فعالیت از بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران بوده و مجاز به انجام عملیات بیمه در این رشته است.
  2. حق بیمه: وجهی که بیمه گزار در برابر اخذ پوشش و تعهد بیمه گر برای جبران خسارت ناشی از وقوع یا بروز حادثه تحت پوشش بیمه نامه می پردازد.
  3. بیمه‌گزار: هر شخص حقیقی یا حقوقی که قرارداد بیمه را با بیمه‌گر منعقد می‌کند و متعهد به پرداخت حق بیمه می‌باشد.
  4. کارکنان: افرادی که در ازای انجام کار موضوع بیمه از بیمه‌گزار حق‌العمل اعم از حقوق و مزد، سهم سود و یا سایر مزایا دریافت می‌نمایند و یا مشخصات آنها در شرایط خصوصی بیمه‌نامه درج شده است.
    تبصره- در صورتیکه بیمه‌گزار شخص حقوقی باشد، اعضای هیات مدیره و مدیرعامل شرکت نیز می‌توانند جزء کارکنان تحت پوشش بیمه نامه ‌باشند.
  5. زیاندیده/گان: کارکنانی که در اثر وقوع حادثه دچار صدمه جسمی، نقص‌عضو (کلی یا جزئی) و یا فوت گردیده‌اند‌.
  6. کار موضوع بیمه: هر نوع وظیفه شغلی که بر حسب ارجاع کارفرما، کارکنان موظف به انجام آن هستند.
  7. حادثه موضوع بیمه: رویدادی است که حین و به مناسبت انجام کار موضوع بیمه و در مدت اعتبار بیمه‌نامه اتفاق افتد و منجر به صدمه جسمی، نقص‌عضو، ازکارافتادگی یا فوت کارکنان گردد و بیمه‌گزار مسئول جبران خسارت یا پرداخت غرامت ناشی از آن شناخته شود.

تبصره- کلیه حوادثی که در جریان امور روزمره و جاری و در محل استراحت و غذاخوری و نظافت و امثال آن در محدوده مکانی موضوع بیمه برای کارکنان اتفاق می‌افتد، حادثه موضوع بیمه تلقی می‌گردد.

  1. محدوده مکانی موضوع بیمه: محدوده ای است که کارکنان حسب درخواست کارفرما یا نماینده او در آنجا کار می‌کنند و و از طریق درج نشانی یا تعیین حدود آن در شرایط خصوصی بیمه‌نامه مشخص می‌گردد.
  2. نقص عضو: قطع، تغییر شکل و یا از دست دادن توانایی انجام کار عضوی از اعضای بدن که ناشی از حادثه موضوع بیمه بوده و وضعیت دائم و قطعی داشته باشد.
  3. غرامت فوت و نقص عضو: وجهی است که بیمه‌گر متعهد می‌گردد در صورت بروز صدمات جسمی یا فوت کارکنان ناشی از وقوع حادثه مشمول بیمه طبق شرایط این بیمه‌نامه به زیاندیده یا ذینفع بپردازد.
  4. موضوع بیمه: عبارت است از مسئولیت مدنی حرفه‌ای بیمه‌گزار در قبال پرداخت هزینه‌های پزشکی و ‌غرامت صدمه جسمی، نقص‌عضو و فوت کارکنان بیمه‌گزار ناشی از حادثه موضوع بیمه.
  • ماده ۳- مدت بیمه‌نامه: شروع و انقضای مدت بیمه‌نامه به ترتیبی خواهد بود که در شرایط خصوصی بیمه‌نامه مشخص می‌گردد.

ماده ۴- بیمه‌گزار مکلف است با رعایت دقت و صداقت در پاسخ به پرسش‌های بیمه‌گر همه اطلاعات راجع به موضوع بیمه را در اختیار وی قرار دهد.

اگر بیمه‌گزار در پاسخ به پرسش‌های بیمه‌گر به عمد از اظهار مطلبی خودداری نماید و یا به عمد بر خلاف واقع اظهاری بنماید بیمه‌نامه باطل خواهد بود ولو مطلبی که کتمان شده یا بر خلاف واقع اظهار شده است هیچگونه تأثیری در وقوع حادثه نداشته باشد.

به علاوه نه فقط وجوه پرداختی بیمه‌گزار به وی مسترد نخواهد شد بلکه بیمه‌گر می‌تواند اقساط حق‌بیمه را که تا آن تاریخ عقب افتاده است نیز از بیمه‌گزار مطالبه نماید.

  • ماده ۵- هرگاه در طول مدت بیمه تغییراتی در کیفیت و وضعیت کار موضوع بیمه بوجود آید که موجب تشدید خطر شود و یا تغییری در محدوده مکانی موضوع بیمه و یا کارکنان به وجود آید ولو آنکه منجر به تشدید خطر نشود بیمه‌گزار موظف است بلافاصله موضوع را به اطلاع بیمه‌گر برساند.

اگر تشدید خطر یا تغییر وضعیت موضوع بیمه در نتیجه عمل بیمه‌گزار نباشد مشارالیه باید مراتب را ظرف ۱۰ روز از تاریخ اطلاع خود رسماً به بیمه گر اعلام کند. در صورت تشدید خطر قبل از وقوع خسارت، بیمه‌گر می‌تواند حق بیمه اضافی را متناسب با خطر برای مدت باقیمانده مطالبه و در صورت عدم پرداخت آن توسط بیمه‌گزار بیمه‌نامه را فسخ نماید.

هرگاه بعد از وقوع حادثه معلوم شود که خسارت ناشی از تشدید خطر بوده است بیمه‌گر می‌تواند خسارت را به نسبت حق‌بیمه تعیین‌شده به حق‌بیمه متناسب با خطر مشدد، پرداخت نماید.

  • ماده ۶- بیمه‌گزار موظف است حسب مورد مقررات مصوب شورای عالی حفاظت فنی را رعایت نماید و اقدامات لازم و متعارف را برای جلوگیری از وقوع حوادث و توسعه خسارت به عمل آورد.
  • ماده ۷- بیمه‌گزار موظف است از تاریخ اطلاع خود از وقوع هرگونه حادثه موضوع این بیمه‌نامه و همچنین دریافت هر نوع ادعا و یا مطالبه کارکنان علیه خود که به این بیمه‌نامه مربوط می‌شود (اعم از کتبی یا شفاهی) اقدامات زیر را انجام دهد:
  1. حداکثر ظرف پنج روز کاری به یکی از شعب بیمه‌گر مراجعه و با تکمیل فرم اعلام خسارت، وقوع حادثه و یا ادعای مطروحه را اعلام نماید و یا مراتب را ظرف مدت مذکور از طریق پست سفارشی به اطلاع بیمه‌گر برساند.
  2. خواسته یا موضوع دعوا، نام و نشانی خواهان و یا اقامه‌کننده دعوا و عنوانی که به موجب آن مطالبه خسارت و یا اقامه دعوا شده است، مشخصات زیاندیده، نام و نشانی شهود احتمالی، مبلغ مورد ادعا و هرگونه اطلاعات، مشخصات و نکات دیگر مربوط به موضوع را که بر آن وقوف دارد و هر نوع اسناد و مدارکی را که در این باره در اختیار دارد به بیمه‌گر تسلیم و بیمه‌گر را در تحقیقات و رسیدگی و دفاع کمک نماید.
  3. برای بازدید از محل حادثه و انجام امور کارشناسی همکاری لازم را با بیمه‌گر به عمل آورد.
  • ماده ۸- بیمه گر قائم مقام بیمه‌گزار با حق واگزاری به غیر، در دعاوی مربوط به این بیمه نامه محسوب می‌شود که بتواند پرونده‌های مربوط را در مراجع قضایی تا میزان تعهد این بیمه‌نامه تعقیب نماید.

بیمه‌گزار در طول مدت جریان دعوی نباید اقدامی به عمل آورد که به حقوق بیمه‌گر در تعقیب دعوی لطمه وارد آورد ولی نسبت به مازاد تعهدات این بیمه‌نامه بیمه‌گزار حق هر گونه اقدامی خواهد داشت.

  • ماده ۹- چنانچه بیمه‌گزار به تشخیص مراجع ذیصلاح سهواً وظایف مندرج در این بیمه‌نامه را انجام ندهد و باعث افزایش تعهد بیمه‌گر و یا مانع تشخیص علت یا ماهیت حادثه شود بیمه‌گر می‌تواند به نسبت تأثیر قصور بیمه‌گزار از میزان خسارت قابل پرداخت بکاهد.

حکم این ماده نافی حقوق زیاندیده نخواهد بود.

  • ماده ۱۰- بیمه‌گزار موظف است تعداد واقعی کارکنان را به بیمه‌گر اعلام نماید. چنانچه بعد از وقوع حادثه معلوم گردد که آخرین تعداد اظهارشده کارکنان کمتر از تعداد واقعی است تعهدات بیمه‌گر به نسبت تعداد اظهارشده به تعداد واقعی کاهش می‌یابد.

در اینصورت پرداخت مابه التفاوت خسارت برعهده بیمه‌گزار خواهد بود.

  • ماده ۱۱- بیمه‌نامه با تقاضای بیمه‌گزار و قبول بیمه‌گر صادر می‌شود ولی شروع پوشش بیمه ای و اجرای تعهدات بیمه‌گر منوط به پرداخت حق‌بیمه به ترتیبی است که در بیمه‌نامه پیش‌بینی شده است.

چنانچه پرداخت حق‌بیمه به صورت قسطی باشد و بیمه‌گزار هر یک از اقساط موعدرسیده را به هر دلیل پرداخت نکند بیمه‌گر می‌تواند بیمه‌نامه را با رعایت ماده ۲۳ این آیین‌نامه فسخ نماید.

چنانچه بیمه‌گر بیمه‌نامه را فسخ نکرده باشد در صورت وقوع حادثه، خسارت به نسبت حق‌بیمه پرداخت‌شده به حق‌بیمه‌ای که تا زمان وقوع حادثه باید پرداخت می‌شد پرداخت خواهد شد مگر آنکه در شرایط خصوصی بیمه‌نامه ضوابط دیگری درج شده باشد.

  • ماده ۱۲- نشانی و اقامتگاه قانونی بیمه‌گزار همان است که در پیشنهاد بیمه و متن این بیمه‌نامه درج گردیده است.

بیمه‌گزار موظف است تغییر نشانی و اقامتگاه قانونی خود را به صورت کتبی به اطلاع بیمه‌گر برساند. در غیر این صورت نشانی و اقامتگاه قبلی بیمه‌گزار معتبر شناخته می‌شود.

  • ماده ۱۳- هرگاه مفاد بیمه‌نامه و اوراق الحاقی با موافقت‌هایی که بین طرفین به ‌عمل آمده است مطابقت نداشته باشد بیمه‌گزار موظف است ظرف ۱۵ روز از تاریخ دریافت بیمه‌نامه یا الحاقیه بطور کتبی تقاضای اصلاح نماید وگرنه اوراق مذکور قطعی تلقی خواهد شد.

ماده ۱۴- پوشش‌های اصلی:موارد زیر با صدور بیمه‌نامه در تعهد بیمه‌گر خواهد بود:

  1. غرامت فوت، صدمه جسمی و نقص عضو دائم اعم از کلی و جزئی برای هر نفر در هر حادثه موضوع بیمه حداکثر به میزان مندرج در شرایط خصوصی بیمه‌نامه.
  2. هزینه‌های پزشکی برای هر نفر در هر حادثه موضوع بیمه پس از تایید پزشک معتمد و حداکثر به میزان مندرج در شرایط خصوصی بیمه‌نامه.

تبصره- غرامت فوت، صدمه جسمی یا نقص عضو با توافق بیمه‌گر و بیمه‌گزار یا بر مبنای درصد مسئولیت بیمه‌گزار در مراجع قضائی تعیین می‌شود و اعمال آن بر روی معادل ریالی ارزانترین دیه رایج روز محاسبه می‌شود.

در هر صورت حداکثر مبلغ قابل پرداخت در هر حادثه موضوع بیمه برای هر نفر از مبلغ مندرج در شرایط خصوصی بیمه‌نامه بیشتر نخواهد بود.

  • ماده ۱۵- پوشش‌های اضافی: پوشش های اضافی با درخواست بیمه‌گزار و موافقت بیمه گر با اخذ حق بیمه اضافی بر اساس شرایط اختصاصی بیمه‌نامه می‌تواند تحت پوشش قرار گیرد.
  • ماده ۱۶- درمواردی که پرداخت خسارت به صورت توافقی انجام نشده و موکول به ارائه رأی دادگاه شده است، حسب مورد زیاندیده یا ذینفع یا قائم مقام قانونی آنها مکلفند ظرف پانزده روز از تاریخ ابلاغ رأی قطعی یا ظرف پانزده روز پس از قطعی شدن رأی ابلاغی با مدارک لازم برای دریافت خسارت به بیمه‌گر مراجعه و درخواست خود را تسلیم نمایند.

بیمه‌گر مکلف است به محض وصول درخواست، آن را ثبت و ضمن تحویل رسیدی به متقاضی مشتمل بر نام متقاضی، تاریخ تسلیم و شماره ثبت، نقصان یا کامل بودن مدارک را درحضور متقاضی بررسی کند.

چنانچه مدارک در زمان تقاضا کامل باشد بیمه‌گر موظف است حداکثر ظرف سی (۳۰) روز از تاریخ تقاضا، خسارت متعلقه را پرداخت نماید و چنانچه مدارک تسلیمی ناقص باشد، مراتب را حضوراً و به صورت کتبی به متقاضی اعلام تا نسبت به رفع نقص حداکثر ظرف یک هفته اقدام کند.

تبصره- عدم مراجعه اشخاص مذکور ظرف مهلت مقرر ویا تاخیر در تکمیل مدارک موجب افزایش تعهدات بیمه‌گر نخواهد بود.

  • ماده ۱۷- بیمه‌گر خسارت موضوع این بیمه‌نامه را با اطلاع بیمه‌گزار به زیاندیده یا ذینفع بیمه‌نامه پرداخت خواهد کرد و به محض پرداخت خسارت، در مقابل بیمه‌گزار و شخص یا اشخاص زیان‌دیده بری الذمه می‌گردد.

سایر هزینه‌های تحت پوشش، حسب مورد به بیمه‌گزار یا زیان‌دیده پرداخت خواهد شد. چنانچه پس از تکمیل مدارک لازم، بیمه‌گر در پرداخت خسارت تأخیر کند افزایش خسارت ناشی از افزایش احتمالی مبلغ دیه بر عهده بیمه‌گر خواهد بود.

  • ماده ۱۸- در صورتی که مسئولیت بیمه‌گزار همزمان تحت پوشش سایر بیمه‌گران باشد بیمه‌گر موظف است بر مبنای این بیمه‌نامه تعهدات خود را ایفا نماید و سپس می‌تواند برای بازیافت سهم سایر بیمه‌گران به آنها مراجعه نماید.
  • ماده ۱۹- در مواردی که مسئولیت بیمه‌گزار با توجه به اسناد و مدارک ارائه شده از نظر بیمه‌گر محرز باشد می‌تواند قبل از صدور رأی مراجع قانونی ذی‌صلاح، در صورت توافق با بیمه‌گزار و اخذ رضایت از مدعی یا مدعیان، خسارت و یا غرامت مربوط را پرداخت کند.

در این صورت بیمه‌گر در برابر هر گونه ادعای بعدی تعهدی نخواهد داشت.

  • ماده ۲۰- در صورت صدور رای قطعی مبنی بر مسئولیت کارفرما، مؤسسه بیمه مکلف به پرداخت خسارت تا سقف تعهدات بیمه‌نامه بر اساس مفاد رای صادره خواهد بود.
  • ماده ۲۱- خسارت‌های خارج از تعهد بیمه‌گر: خسارت‌های زیرتحت پوشش این بیمه‌نامه نیست مگر آنکه در بیمه‌نامه یا الحاقیه آن به نحو دیگری توافق شده باشد:
  1. کلیه امراضی که شخص در اثر فعالیت عادی و به مرور زمان به آن دچار گردیده باشد مگردر مواردی که بنا به رای مراجع ذیصلاح بیمه‌گزار مسئول شناخته شده باشد.
  2. خسارتهای ناشی از حوادث وسایل نقلیه موتوری.
  3. خسارتهای مستقیم و یا غیر مستقیم ناشی از تشعشعات رادیواکتیو.
  4. حوادث ناشی از جنگ، اعتصاب، شورش، اغتشاش، بلوا و تعطیلی کار.
  • ماده ۲۲- خسارت های غیرقابل جبران: در موارد زیر جبران خسارت در تعهد بیمه‌گر نخواهد بود:
  1. خسارتهای ناشی از عمد و تقلب بیمه‌گزار و کارکنان وی در ایجاد حادثه موضوع بیمه با تشخیص مراجع ذیصلاح در طول مدت اعتبار بیمه‌نامه.
  2. حوادث ناشی از درگیری و نزاع.
  3. حوادث ناشی از مصرف مسکرات، موادمخدر یا روان‌گردان توسط کارکنان.
  4. محکومیت به جزای نقدی به نفع دولت و مجازات های قابل خرید.
  5. غرامت و خسارت وارده به کارکنانی که سن آنها کمتر از پانزده سال تمام باشد.
  6. غرامت و خسارت وارد به اتباع خارجی فاقد مجوز معتبر کار از مراجع ذی‌صلاح.
  7. خسارتهای مستقیم و غیرمستقیم ناشی از انفجار هسته ای.
  8. کلیه حوادثی که طبق نظر مراجع ذیصلاح بیمه‌گزار مسئول آن شناخته نمی شود.

حق بیمه بر مبنای حق بیمه یکساله            مدت اعتبار

5 درصد حق بیمه سالانه                             تا 5 روز

10 درصد حق بیمه سالانه                             از 6 روز تا 15 روز

20 درصد حق بیمه سالانه                             از 16 روز تا 30 روز

30 درصد حق بیمه سالانه                             از 31 روز تا 60 روز

40 درصد حق بیمه سالانه                             از 61 روز تا 90 روز

50 درصد حق بیمه سالانه                             از 91 روز تا 120 روز

60 درصد حق بیمه سالانه                             از 121 روز تا 150 روز

70 درصد حق بیمه سالانه                             از 151 روز تا 180 روز

85 درصد حق بیمه سالانه                             از 181 روز تا 270 روز

100 درصد حق بیمه سالانه                             از 270 روز به بالا

 

ماده ۲۳- نحوه فسخ بیمه‌نامه: در موارد زیر هر یک از طرفین بیمه‌نامه می‌تواند با اخطار کتبی ۲۰ روزه بیمه‌نامه را فسخ نماید:

  1. موارد فسخ از سوی بیمه‌گر:

– عدم پرداخت حق‌بیمه در سررسیدهای مندرج در اعلامیه‌های بدهکار صادره.

– تشدید خطر و عدم موافقت بیمه‌گزار به پرداخت حق‌بیمه اضافی مربوط.

– فوت بیمه‌گزار و عدم انجام وظایف بیمه‌گزار توسط ورثه یا منتقل‌الیه.

  1. موارد فسخ از سوی بیمه‌گزار:

– درصورتی که خطر، برطرف شده یا کاهش یابد و بیمه‌گر به تخفیف حق‌بیمه راضی نشود.

– متوقف شدن فعالیت بیمه‌گر به هر دلیل.

– عدم تمایل بیمه‌گزار به ادامه پوشش.

  • ماده ۲۴- در صورت فسخ از طرف بیمه‌گر، باید حق بیمه مدتی که باقی مانده است به صورت روزشمار محاسبه و به بیمه‌گزار برگشت داده شود.

در صورت فسخ بیمه‌نامه از طرف بیمه‌گزار حق بیمه مدت بیمه بر اساس تعرفه کوتاه مدت به شرح ذیل محاسبه و بقیه آن مسترد خواهد شد:

  • ماده ۲۵- مرور زمان: تعهدات بیمه‌گر منحصر به مسئولیت بیمه‌گزار برای حوادثی است که در مدت اعتبار بیمه‌نامه رخ دهد و ادعای خسارت حداکثر ظرف دو سال پس از انقضای بیمه‌نامه به بیمه‌گر اعلام شود.

هرگونه اقدام بیمه‌گزار یا کارکنان وی به منظور مطالبه خسارت قاطع مرور زمان خواهد بود.

  • ماده ۲۶- نحوه حل و فصل اختلاف: هرگونه‌ اختلاف‌ ناشی‌ از تفسیر و یا اجرای‌ این‌ بیمه‌نامه، در صورتی‌ که‌ از طریق‌ مذاکره‌ حل‌ وفصل‌ نشود به‌ داور مرضی‌الطرفین‌ ارجاع‌ خواهد شد و رأی‌ داور‌ مزبور قطعی‌ و برای‌ طرفین ‌لازم‌الاتباع‌ است‌.

در صورتی‌ که‌ طرفین‌ در مورد انتخاب‌ داور‌ مرضی‌الطرفین به‌ توافق‌ نرسند موضوع‌ به‌ هیأت داوری ارجاع و به ترتیب زیر عمل خواهد شد:

  1. هر یک‌ از طرفین‌ یک‌ نفر داور‌ اختصاصی‌ تعیین‌ و به‌ طرف‌ دیگر معرفی ‌می‌نماید.
  2. داوران اختصاصی‌ قبل‌ از بحث‌ درباره موضوع‌ مورد اختلاف‌ به‌ اتفاق،‌ داور‌ دیگری‌ را به‌ عنوان‌ سرداور انتخاب‌ خواهند نمود.
  3. رأی‌ هیأت‌ داوری‌ با اکثریت‌ آرا، معتبر و برای‌ طرفین‌ لازم‌الاتباع‌ خواهد بود.
  4. در صورتی‌ که‌ هر یک‌ از طرفین‌ تا ۳۰ روز بعد از انتخاب‌ و معرفی‌ داور‌ طرف‌ مقابل‌، داور‌ اختصاصی‌ خود را تعیین‌ نکند و یا داوران اختصاصی‌ تا ۳۰ روز در مورد تعیین‌ سرداور‌ به‌ توافق‌ نرسند هر یک‌ از طرفین می‌توانند حسب‌ مورد از دادگاه‌ ذی‌صلاح‌ درخواست‌ تعیین‌ داور یا سرداور ‌بنماید.

· ماده ۲۷- موارد پیش‌بینی نشده: در مواردی که در این بیمه‌نامه ذکر نشده است ‌بر اساس قانون بیمه،‌ عرف بیمه و سایر قوانین جاری کشور جمهوری اسلامی ایران عمل خواهد شد.